Πριν λίγα χρόνια ένα τσούρμο νέων ανθρώπων από την Οκτωνιά, έβαλε τα θεμέλια της Ομάδας Εθελοντών Δασοπυροσβεστών Οκτωνιάς "ο Καταρράκτης".
Το γεγονός ότι στην ευρύτερη περιοχή ξεσπούσαν την τελευταία 20ετία πολλές πυρκαγιές, σίγουρα συντέλεσε σ΄ αυτή μας την απόφαση. Αφορμή όμως ήταν μία πυρκαγιά ορόσημο, μία φωτιά που κατέστρεψε ένα κομμάτι της ψυχής μας. Ήταν τότε που ο .......................
Το γεγονός ότι στην ευρύτερη περιοχή ξεσπούσαν την τελευταία 20ετία πολλές πυρκαγιές, σίγουρα συντέλεσε σ΄ αυτή μας την απόφαση. Αφορμή όμως ήταν μία πυρκαγιά ορόσημο, μία φωτιά που κατέστρεψε ένα κομμάτι της ψυχής μας. Ήταν τότε που ο .......................
περιβάλλοντας χώρος της Ι.Μ Αγίου Δημητρίου (Καταρράκτη) αποτεφρώθηκε. Μία καταπράσινη περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλους, που έκρυβε στα σπλάχνα της ένα σπάνιο ιστορικό μνημείο του χωριού μας, αλλά και ολόκληρου του Ελληνικού Κράτους.
Η αγάπη μας γι αυτόν τον πανέμορφο τόπο, σε συνδυασμό με την ιστορικότητά της Μονής, η οποία είναι δημιούργημα των προγόνων μας και άρρηκτα δεμένη με την μακραίωνη ιστορία του χωριού μας, ήταν
"ο κόμπος που έφτασε στο χτένι".
Τότε ήταν που λαβώθηκε ο εγωισμός του Οκτωνιάτη και ξεκίνησε η αντίδραση.
Μία παρόμοια αντίδραση όμως, θα έπρεπε να είχε υπάρξει όταν πριν λίγα χρόνια, με υπόγειες διαδικασίες μεταβιβάστηκε το ιδιοκτησιακό καθεστώς αυτού του μνημείου, στην Ι.Μ Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Κύμης. (Ναι καλά ακούσατε και καταλάβατε). Η εκκλησία αυτή που βρίσκεται στα σπλάχνα της Οκτωνιάς, που κτίσθηκε αποκλειστικά από τους προγόνους μας, που προσέφερε τα πάντα στον αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας μας, και που διαφώτισε ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή, δεν μας ανήκει.
Η διαδικασίες γι αυτή την περίεργη μεταβίβαση, έγιναν όταν αναστηλώθηκε (με χρήματα που κυρίως προέρχονται από δωρεές Οκτωνιατών).
Τιμούμε και σεβόμαστε το ράσο, αλλά αυτό που συνέβη εδώ είναι πρωτάκουστο. Είναι σαν να μετατρέπει ένας χριστιανός το γιαπί του σε παλάτι, και να έρχεται κάποιος, ο οποίος δεν γνώριζε καν την ύπαρξή του με το "έτσι θέλω" να το καρπωθεί. Αν όμως έστω και έτσι υπήρχε κάποια προοπτική ανάδειξης και αξιοποίησης αυτού του μοναδικού μνημείου, να το δεχτώ. Όμως το μόνο έργο που έχει γίνει από τους νεόφερτους κληρονόμους, είναι η αντικατάσταση της καμμένης πόρτας. Τίποτα άλλο.
Συγχωριανοί, εγώ ο τιποτένιος που σπαταλά τον χρόνο του γράφοντας τούτες τις αράδες αναλογίζομαι:
-Μήπως είναι ώρα να διεκδικήσουμε αυτό που…… απλά μας ανήκει;
-Μήπως πρέπει να βάλουμε τα δυνατά μας και να γίνει ο Καταρράκτης το στολίδι
της Εύβοιας; (απλά γιατί αυτό είναι).
Πριν όμως ξεκινήσουμε να κάνουμε οτιδήποτε, καλό είναι να διαβάσουμε λίγο την ιστορία αυτού του μνημείου, μπας και καταλάβουμε ότι όσο αξίζει αυτό το εκκλησάκι, δεν αξίζει το βιός που έχουμε όλοι εμείς μαζί. Τα πλούτη ξαναφτιάχνονται, ένα τέτοιο στολίδι όμως δεν θα μπορέσει ποτέ να ξαναφτιαχτεί.
Αν χαθεί…......χαθήκαμε.
Δείτε μερικά link σχετικά με την ιστορία της Ιεράς Μονής και θα……. καταλάβετε
Η αγάπη μας γι αυτόν τον πανέμορφο τόπο, σε συνδυασμό με την ιστορικότητά της Μονής, η οποία είναι δημιούργημα των προγόνων μας και άρρηκτα δεμένη με την μακραίωνη ιστορία του χωριού μας, ήταν
"ο κόμπος που έφτασε στο χτένι".
Τότε ήταν που λαβώθηκε ο εγωισμός του Οκτωνιάτη και ξεκίνησε η αντίδραση.
Μία παρόμοια αντίδραση όμως, θα έπρεπε να είχε υπάρξει όταν πριν λίγα χρόνια, με υπόγειες διαδικασίες μεταβιβάστηκε το ιδιοκτησιακό καθεστώς αυτού του μνημείου, στην Ι.Μ Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Κύμης. (Ναι καλά ακούσατε και καταλάβατε). Η εκκλησία αυτή που βρίσκεται στα σπλάχνα της Οκτωνιάς, που κτίσθηκε αποκλειστικά από τους προγόνους μας, που προσέφερε τα πάντα στον αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας μας, και που διαφώτισε ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή, δεν μας ανήκει.
Η διαδικασίες γι αυτή την περίεργη μεταβίβαση, έγιναν όταν αναστηλώθηκε (με χρήματα που κυρίως προέρχονται από δωρεές Οκτωνιατών).
Τιμούμε και σεβόμαστε το ράσο, αλλά αυτό που συνέβη εδώ είναι πρωτάκουστο. Είναι σαν να μετατρέπει ένας χριστιανός το γιαπί του σε παλάτι, και να έρχεται κάποιος, ο οποίος δεν γνώριζε καν την ύπαρξή του με το "έτσι θέλω" να το καρπωθεί. Αν όμως έστω και έτσι υπήρχε κάποια προοπτική ανάδειξης και αξιοποίησης αυτού του μοναδικού μνημείου, να το δεχτώ. Όμως το μόνο έργο που έχει γίνει από τους νεόφερτους κληρονόμους, είναι η αντικατάσταση της καμμένης πόρτας. Τίποτα άλλο.
Συγχωριανοί, εγώ ο τιποτένιος που σπαταλά τον χρόνο του γράφοντας τούτες τις αράδες αναλογίζομαι:
-Μήπως είναι ώρα να διεκδικήσουμε αυτό που…… απλά μας ανήκει;
-Μήπως πρέπει να βάλουμε τα δυνατά μας και να γίνει ο Καταρράκτης το στολίδι
της Εύβοιας; (απλά γιατί αυτό είναι).
Πριν όμως ξεκινήσουμε να κάνουμε οτιδήποτε, καλό είναι να διαβάσουμε λίγο την ιστορία αυτού του μνημείου, μπας και καταλάβουμε ότι όσο αξίζει αυτό το εκκλησάκι, δεν αξίζει το βιός που έχουμε όλοι εμείς μαζί. Τα πλούτη ξαναφτιάχνονται, ένα τέτοιο στολίδι όμως δεν θα μπορέσει ποτέ να ξαναφτιαχτεί.
Αν χαθεί…......χαθήκαμε.
Δείτε μερικά link σχετικά με την ιστορία της Ιεράς Μονής και θα……. καταλάβετε