Δυστυχώς, για να μπορέσει να λειτουργήσει ομαλά η εθελοντική μας ομάδα, πολλές φορές αναγκαζόμαστε στην κυριολεξία να επαιτούμε. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που καλούμαστε να αφήσουμε στο περιθώριο τις "ντροπές" και χτυπάμε…..πόρτες.
(Προσωπικές θυσίες στο βωμό του κοινού συμφέροντος.)
Ότι έχουμε καταφέρει σ΄ αυτά τα τέσσερα χρόνια λειτουργίας μας, στηρίζεται κατά βάση στο......................
(Προσωπικές θυσίες στο βωμό του κοινού συμφέροντος.)
Ότι έχουμε καταφέρει σ΄ αυτά τα τέσσερα χρόνια λειτουργίας μας, στηρίζεται κατά βάση στο......................
φιλότιμο κάποιων ευαισθητοποιημένων συμπολιτών μας, αυτοί είναι η δύναμή μας. Αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο που διατρέχουμε από τις πυρκαγιές, και από το υστέρημά τους συνδράμουν αυτή την προσπάθεια.
Το κακό είναι ότι ο Έλληνας έχει ασθενή μνήμη. Ξεχνάει εύκολα. Θεωρεί δεδομένο ότι δεν θα ξανάρθουν εκείνες οι αποπνικτικές νύχτες που τα πάντα είχαν παραδοθεί στις φλόγες, πιστεύει ότι δεν θα ξαναχάσει το βιος του, ότι δεν θα ξαναδεί τους κόπους μιας ζωής να γίνονται στάχτη σε λίγα λεπτά. Κι όμως ο κίνδυνος είναι πάντα εδώ, δεν έφυγε ποτέ. Μπορεί από το 2012 να μην έχει εκδηλωθεί μεγάλη πυρκαγιά στην ευρύτερη περιοχή μας, αυτό όμως δεν σημαίνει απολύτως τίποτα.
Εμείς και εφέτος θα είμαστε στις επάλξεις. Έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε την όποια πύρινη απειλή, με όλες μας τις δυνάμεις, όπου και όποτε κληθούμε, δεν μεμψιμοιρούμε, δεν σκύβουμε το κεφάλι. Κουραστήκαμε όμως να επαιτούμε, βαρεθήκαμε να ζητάμε τα αυτονόητα από έναν κρατικό μηχανισμό που υπολειτουργεί, χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Για εμάς προέχει να πάμε να αντιμετωπίσουμε την φωτιά, έστω κι αν γυρίσουμε με λιωμένες σόλες. Λειτουργούμαι έχοντας γνώμονα πρώτα το συναίσθημα, και έπειτα τη λογική, γιατί αν σκεφτόμασταν αντίστροφα μάλλον θα παραμέναμε και εμείς….. στο ίδιο έργο θεατές.
Φέτος προκειμένου να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε τα στοιχειώδη καύσιμα απευθυνθήκαμε στους συλλόγους της περιοχής μας, μήπως και εξοικονομήσουμε λίγο…….πετρέλαιο, μπας και τους έχουν περισσέψει λίγα χρήματα από κανα πανηγύρι για να μπορέσουμε να τα φέρουμε βόλτα. Ήδη χρωστάμε ένα σημαντικό ποσό σε πρατηριούχο ο οποίος πρέπει να εξοφληθεί.
Τώρα πλέον έχουμε μάθει να λέμε……."έχει ο Θεός"
Το κακό είναι ότι ο Έλληνας έχει ασθενή μνήμη. Ξεχνάει εύκολα. Θεωρεί δεδομένο ότι δεν θα ξανάρθουν εκείνες οι αποπνικτικές νύχτες που τα πάντα είχαν παραδοθεί στις φλόγες, πιστεύει ότι δεν θα ξαναχάσει το βιος του, ότι δεν θα ξαναδεί τους κόπους μιας ζωής να γίνονται στάχτη σε λίγα λεπτά. Κι όμως ο κίνδυνος είναι πάντα εδώ, δεν έφυγε ποτέ. Μπορεί από το 2012 να μην έχει εκδηλωθεί μεγάλη πυρκαγιά στην ευρύτερη περιοχή μας, αυτό όμως δεν σημαίνει απολύτως τίποτα.
Εμείς και εφέτος θα είμαστε στις επάλξεις. Έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε την όποια πύρινη απειλή, με όλες μας τις δυνάμεις, όπου και όποτε κληθούμε, δεν μεμψιμοιρούμε, δεν σκύβουμε το κεφάλι. Κουραστήκαμε όμως να επαιτούμε, βαρεθήκαμε να ζητάμε τα αυτονόητα από έναν κρατικό μηχανισμό που υπολειτουργεί, χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Για εμάς προέχει να πάμε να αντιμετωπίσουμε την φωτιά, έστω κι αν γυρίσουμε με λιωμένες σόλες. Λειτουργούμαι έχοντας γνώμονα πρώτα το συναίσθημα, και έπειτα τη λογική, γιατί αν σκεφτόμασταν αντίστροφα μάλλον θα παραμέναμε και εμείς….. στο ίδιο έργο θεατές.
Φέτος προκειμένου να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε τα στοιχειώδη καύσιμα απευθυνθήκαμε στους συλλόγους της περιοχής μας, μήπως και εξοικονομήσουμε λίγο…….πετρέλαιο, μπας και τους έχουν περισσέψει λίγα χρήματα από κανα πανηγύρι για να μπορέσουμε να τα φέρουμε βόλτα. Ήδη χρωστάμε ένα σημαντικό ποσό σε πρατηριούχο ο οποίος πρέπει να εξοφληθεί.
Τώρα πλέον έχουμε μάθει να λέμε……."έχει ο Θεός"