Έφτασε η εποχή για τη συγκομιδή του ευλογημένου καρπού της ελιάς. Ο απέραντος ελαιώνας της Οκτωνιάς στο Καρβούνι με τα χιλιάδες πελώρια ελαιόδεντρα σφύζει πλέον από ζωή.
Η γνωστή ως "ντόπια" ποικιλία των λιόδεντρων που ευδοκιμούν στον τόπο μας θεωρείται ανωτέρας ποιότητας, αλλά τα μπόλια προέρχονται από τη Μυτιλήνη. Καθημερινά αυτά τα δέντρα ραντίζονται με την θαλασσινή αύρα του Αιγαίου, γι αυτό εδώ παράγονται προϊόντα που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού.
Εκτός από το γευστικότατο λάδι, εδώ ο Θεός μας χάρισε και κάτι μοναδικό· τις βρώσιμες ελιές κουρμάδες. Μοιάζουν με................
Η γνωστή ως "ντόπια" ποικιλία των λιόδεντρων που ευδοκιμούν στον τόπο μας θεωρείται ανωτέρας ποιότητας, αλλά τα μπόλια προέρχονται από τη Μυτιλήνη. Καθημερινά αυτά τα δέντρα ραντίζονται με την θαλασσινή αύρα του Αιγαίου, γι αυτό εδώ παράγονται προϊόντα που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού.
Εκτός από το γευστικότατο λάδι, εδώ ο Θεός μας χάρισε και κάτι μοναδικό· τις βρώσιμες ελιές κουρμάδες. Μοιάζουν με................
τις θρούμπες, αλλά είναι πολύ πιο εύγευστες και αρωματίζονται με μάραθο ή σχίνο. Τις συναντάμε μόνο εδώ, στη Λέσβο, στη Σάμο, και στη Χίο.
Στην ευρύτερη περιοχή μας υπάρχουν μόνο δύο ειδών κουρμάδες, οι Οκτωνιάτικες και οι Αχλαδεριώτικες (οι οποίες είναι εμφανώς μικρότερες).
Οι χοντρολιές αυτές ωριμάζοντας πέφτουν κάτω, μαζεύονται και τρώγονται με ή χωρίς αλάτισμα, ξεπικρίζουν δε πάνω στο δέντρο από μόνες τους. Οι κουρμάδες είναι προϊόν προσβολής του ελαιοκάρπου απ’ τον μύκητα Phoma olea, στον οποίο η ποικιλία της περιοχής μας παρουσιάζει κάποια μεγαλύτερη ευαισθησία, έναντι των άλλων ποικιλιών. Για ν’ αναπτυχθεί ο μύκητας χρειάζεται χαμηλή υγρασία, ευνοϊκή θερμοκρασία και θαλασσινή αύρα, ο συνδιασμός αυτός είναι που κάνει ξακουστές τις χαμάδες απ΄ το Καρβούνι.
Καλό θα ήταν να έχει πέσει βροχή και να έχουν ξεπλυθεί πριν τη συγκομιδή. (Το χρώμα της ελιάς πρέπει να είναι καφέ και να είναι λίγο σταφιδωμένες), πάντα ξεχωρίζουμε με το μάτι τις κουρμάδες από τις ελιές για λάδι,. Πρέπει να είναι σφιχτή η ελιά, να μην έχει μποσκάρει, γιατί διαφορετικά ξινίζει. Ποιο καλές είναι όταν τρώγονται φρέσκες, παρά όταν μπουν στην άλμη για συντήρηση. Τη συντήρηση την κάναμε βάζοντας τις ελιές σε άλμη, στην οποία είχαμε βάλει τόσο αλάτι, ώστε να ανασηκώνεται το αυγό που τοποθετούσαμε μέσα. Τις αποθηκεύουμε στα πήλινα κιούπια ή σε πλαστικά δοχεία».
Συνοδεύονται άριστα με ζαχαρωμένες όψιμες ντομάτες, ψωμί ζυμωτό και ένα ποτήρι καλό Οκτωνιάτικο κρασί.
Στην ευρύτερη περιοχή μας υπάρχουν μόνο δύο ειδών κουρμάδες, οι Οκτωνιάτικες και οι Αχλαδεριώτικες (οι οποίες είναι εμφανώς μικρότερες).
Οι χοντρολιές αυτές ωριμάζοντας πέφτουν κάτω, μαζεύονται και τρώγονται με ή χωρίς αλάτισμα, ξεπικρίζουν δε πάνω στο δέντρο από μόνες τους. Οι κουρμάδες είναι προϊόν προσβολής του ελαιοκάρπου απ’ τον μύκητα Phoma olea, στον οποίο η ποικιλία της περιοχής μας παρουσιάζει κάποια μεγαλύτερη ευαισθησία, έναντι των άλλων ποικιλιών. Για ν’ αναπτυχθεί ο μύκητας χρειάζεται χαμηλή υγρασία, ευνοϊκή θερμοκρασία και θαλασσινή αύρα, ο συνδιασμός αυτός είναι που κάνει ξακουστές τις χαμάδες απ΄ το Καρβούνι.
Καλό θα ήταν να έχει πέσει βροχή και να έχουν ξεπλυθεί πριν τη συγκομιδή. (Το χρώμα της ελιάς πρέπει να είναι καφέ και να είναι λίγο σταφιδωμένες), πάντα ξεχωρίζουμε με το μάτι τις κουρμάδες από τις ελιές για λάδι,. Πρέπει να είναι σφιχτή η ελιά, να μην έχει μποσκάρει, γιατί διαφορετικά ξινίζει. Ποιο καλές είναι όταν τρώγονται φρέσκες, παρά όταν μπουν στην άλμη για συντήρηση. Τη συντήρηση την κάναμε βάζοντας τις ελιές σε άλμη, στην οποία είχαμε βάλει τόσο αλάτι, ώστε να ανασηκώνεται το αυγό που τοποθετούσαμε μέσα. Τις αποθηκεύουμε στα πήλινα κιούπια ή σε πλαστικά δοχεία».
Συνοδεύονται άριστα με ζαχαρωμένες όψιμες ντομάτες, ψωμί ζυμωτό και ένα ποτήρι καλό Οκτωνιάτικο κρασί.