Ένας πολυγραφότατος συγγραφέας και εξερευνητής μυστηρίων, ο Παντελής Φ. Γιαννουλάκης, εκδότης και διευθυντής του περιοδικού Strange, δημιουργός των εκδόσεων "Άγνωστο", αλλά και αρθρογράφος πολλών περιοδικών που ασχολούνται με τα μυστήρια, πριν μερικά χρόνια ήρθε μέχρι την Οκτωνιά.
Σκοπός του ήταν να συλλέξει πληροφορίες από τους ηλικιωμένους του χωριού μας σχετικά με το θρύλο της χρυσής γουρούνας.
Ο συγκεκριμένος θρύλος ......................
Σκοπός του ήταν να συλλέξει πληροφορίες από τους ηλικιωμένους του χωριού μας σχετικά με το θρύλο της χρυσής γουρούνας.
Ο συγκεκριμένος θρύλος ......................
συναντάται με παραλλαγές σε όλη την Ελλάδα, πράγμα που μας δείχνει ότι πιθανόν αντιπροσωπεύει την εισαγωγή του γουρουνιού στον ελλαδικό χώρο.
Στον τόπο μας λέγανε οι παλαιότεροι πως αν κάποιος περάσει τα μεσάνυχτα από τη «βρύση του Άη Λιά», θα έρθει αντιμέτωπος με αυτό το πολύ επικίνδυνο φάντασμα· τη χρυσή γουρούνα με τα γουρουνόπουλα της.
Σε κάποιο μυστικό μέρος, βαθιά μέσα στη γη, έχει τη φωλιά της και φυλάει έναν μεγάλο αλλά καταραμένο αμύθητο θησαυρό. Κινείται δε μέσα από ένα δίκτυο υπόγειων στοών, το οποίο περνάει κάτω από τα σπίτια του χωριού μας, κάθε φορά που περπατάει μέσα σ΄ αυτές ακούγεται ένα ποδοβολητό, ενώ όταν μουγκρίζει τρέμει η γη σαν να γίνετε σεισμός.
Σύμφωνα με τον ερευνητή που παραθέτει τα στοιχεία αυτά στο βιβλίο του «Κούφια Γη», οι ρίζες αυτού του θρύλου είναι πολύ πριν την περίοδο της Φραγκοκρατίας, η ίδια παραλλαγή εκτός από το χωριό μας, συναντάτε σε περιοχές των Αθηνών, στον Ορχομενό και αλλού.
Μετά βεβαιότητος ποτέ κανένας νεότερος Οκτωνιάτης δεν συνάντησε τέτοιο φάντασμα, αλλά ούτε ακουστικέ κανένα μουγκρητό ή ποδοβολητό.
(Πιθανολογείται ότι και αυτά τα ζώα έπεσαν θύματα της θανατηφόρας….. "νόσου των χοίρων".)
Στον τόπο μας λέγανε οι παλαιότεροι πως αν κάποιος περάσει τα μεσάνυχτα από τη «βρύση του Άη Λιά», θα έρθει αντιμέτωπος με αυτό το πολύ επικίνδυνο φάντασμα· τη χρυσή γουρούνα με τα γουρουνόπουλα της.
Σε κάποιο μυστικό μέρος, βαθιά μέσα στη γη, έχει τη φωλιά της και φυλάει έναν μεγάλο αλλά καταραμένο αμύθητο θησαυρό. Κινείται δε μέσα από ένα δίκτυο υπόγειων στοών, το οποίο περνάει κάτω από τα σπίτια του χωριού μας, κάθε φορά που περπατάει μέσα σ΄ αυτές ακούγεται ένα ποδοβολητό, ενώ όταν μουγκρίζει τρέμει η γη σαν να γίνετε σεισμός.
Σύμφωνα με τον ερευνητή που παραθέτει τα στοιχεία αυτά στο βιβλίο του «Κούφια Γη», οι ρίζες αυτού του θρύλου είναι πολύ πριν την περίοδο της Φραγκοκρατίας, η ίδια παραλλαγή εκτός από το χωριό μας, συναντάτε σε περιοχές των Αθηνών, στον Ορχομενό και αλλού.
Μετά βεβαιότητος ποτέ κανένας νεότερος Οκτωνιάτης δεν συνάντησε τέτοιο φάντασμα, αλλά ούτε ακουστικέ κανένα μουγκρητό ή ποδοβολητό.
(Πιθανολογείται ότι και αυτά τα ζώα έπεσαν θύματα της θανατηφόρας….. "νόσου των χοίρων".)