Στη μνήμη των παλιότερων Οκτωνιατών είναι χαραγμένες εικόνες με τα καραβάνια των μουλαριών να έρχονται βαρυφορτωμένα από το Καρβούνι.
Στο Στενό, (ακριβώς κάτω απ’ την ομώνυμη βρύση), ανηφόριζαν το πλακόστρωτο μονοπάτι για να βγουν στο Χορευτικό, άνθρωποι και ζώα, έκαναν βέβαια μία στάση στην πηγή για να δροσιστούν. Από κει περνούσαν κατάκοποι οι πρόγονοί μας κάθε απόγευμα για να φτάσουν λίγο νωρίτερα στο σπιτικό τους.
Το μονοπάτι αυτό ήταν για πολλά χρόνια ένας ..............
Στο Στενό, (ακριβώς κάτω απ’ την ομώνυμη βρύση), ανηφόριζαν το πλακόστρωτο μονοπάτι για να βγουν στο Χορευτικό, άνθρωποι και ζώα, έκαναν βέβαια μία στάση στην πηγή για να δροσιστούν. Από κει περνούσαν κατάκοποι οι πρόγονοί μας κάθε απόγευμα για να φτάσουν λίγο νωρίτερα στο σπιτικό τους.
Το μονοπάτι αυτό ήταν για πολλά χρόνια ένας ..............
από τους βασικούς οδικούς άξονες του χωριού μας, οι μαστόροι της εποχής εκείνης με κόπο και υπομονή φρόντισαν να το στρώσουν όλο με πέτρες για να μην ταλαιπωρούνται από τις λάσπες.
Ήταν ένα από τα λίγα που είχαν γλιτώσει την επικάλυψη του μπετόν, και πιθανόν το παλαιότερο. Ακόμη στα αυτιά κάποιων από μας αντηχεί ο ήχος του βαδίσματος των πεταλωμένων ζώων πάνω στην πέτρα. Γλυκιά μελωδία του παρελθόντος.
Σ’ αυτό το μονοπάτι πλάσθηκε ο θρύλος με το φάντασμα της χρυσής γουρούνας που κάθε βράδυ ξαμολιόταν μαζί με τα γουρουνόπουλά της.
Δυστυχώς ένα μεγάλο μέρος του αποτελεί παρελθόν, ότι είχε γλιτώσει από τις μπουλντόζες και τις μπετονιέρες το κατέστρεψε η μανία της φύσης μέσα σε λίγες ώρες. Έγινε πλέον ένας σωρός από πέτρες.
Συνέπειες της καταστροφικής πυρκαγιάς του 2012 είναι αυτές, κι αν δεν προσέξουμε, έρχονται κι …..άλλες