Οι ανεπαρκείς πολιτικοί άρχοντες, που επί πολλές δεκαετίες κακοδιαχειρίζονταν ή ροκάνιζαν το δημόσιο χρήμα, κατάφεραν με τις δικές μας ευλογίες, να οδηγήσουν τη χώρα μας στην παρούσα οικονομική κρίση.
Τώρα πλέον ο κρατικός μηχανισμός έχει παραλύσει, υπολειτουργεί. Το βιοτικό επίπεδο του Έλληνα, έχει πέσει κατακόρυφα, βρίσκεται κοντά στο ναδίρ.
Ο μόνος τρόπος για να αλλάξει κάτι είναι η............
στοχευμένη συλλογική προσπάθεια. Κάθε κοινωνικό σύνολο πρέπει τώρα να κατηγοριοποιεί τα προβλήματά του, κατόπιν να ενώνει τις δυνάμεις του και όλοι μαζί να προσπαθούν τα δώσουν λύση. Από μηχανής θεοί δεν υπάρχουν πιά.
Στην Οκτωνιά είμαστε τυχεροί, ευτυχώς αυτό έχει γίνει κατανοητό από πολλούς συγχωριανούς μας. Προσπαθούν με τις δικές τους δυνάμεις και με νέες ιδέες, ο καθένας από το δικό του μετερίζι, να αλλάξουν κάτι προς το καλύτερο. Έξι σύλλογοι δραστηριοποιούνται εδώ, τα μέλη του καθενός εξ αυτών παλεύουν έχοντας δίπλα τους, τους ομοιδεάτες τους, τους δικούς τους ανθρώπους, τους φίλους τους. Στο επίκεντρο όμως βρίσκετε το όμορφο και ιστορικό χωριό μας, η Οκτωνιά. Είναι βέβαιο ότι αν δεν υπήρχαν αυτοί, εδώ όλα θα είχαν ρημάξει, σήμερα θα αντικρίζαμε ένα χωριό …..φάντασμα. Οι Σύλλογοι το κρατούν ζωντανό.
Η απουσία της πολιτείας σε τούτο τον τόπο, προϋπήρχε των μνημονίων και των capital controls, γι αυτό έχει βρει πρόσφορο έδαφος ο εθελοντισμός και η κοινωνική προσφορά. Καθημερινά προσπαθούμε μονάχοι μας, χτίζουμε το μέλλον των παιδιών μας με τα…..δικά μας χέρια.
Πολλά χωριά της ευρύτερης περιοχής μας ερημώνουν, οι κάτοικοι τα εγκαταλείπουν και μετοικούν σε άλλες περιοχές, εδώ όμως υπάρχει μία αυξητική πληθυσμιακή τάση, ειδικά οι παραθαλάσσιοι οικισμοί της Οκτωνιάς, δηλαδή η Μουρτερή και το Μαρκούρι μεγαλώνουν μέρα με την μέρα.
Αξίζει όλοι να δραστηριοποιηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση, να κουνήσουμε τα χέρια μας. Δυστυχώς με λόγια και αμπελοφιλοσοφίες δεν πρόκειται να λυθεί κανένα πρόβλημα, θα παραμένουν, θα διογκώνονται και θα διαιωνίζονται, μέχρι που το μπαλόνι θα σκάσει στα ….μούτρα μας.
Αν θέλουμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο πρέπει να βγούμε από την αδράνεια, να σηκώσουμε τους πισινούς μας από τις καρέκλες.
Το χαμόγελο και η ελπίδα, μπορούν ακόμη να χουν θέση δίπλα μας, απαιτείτε όμως συλλογική προσπάθεια. Τίποτα άλλο.
εικονες αγιων
Στην Οκτωνιά είμαστε τυχεροί, ευτυχώς αυτό έχει γίνει κατανοητό από πολλούς συγχωριανούς μας. Προσπαθούν με τις δικές τους δυνάμεις και με νέες ιδέες, ο καθένας από το δικό του μετερίζι, να αλλάξουν κάτι προς το καλύτερο. Έξι σύλλογοι δραστηριοποιούνται εδώ, τα μέλη του καθενός εξ αυτών παλεύουν έχοντας δίπλα τους, τους ομοιδεάτες τους, τους δικούς τους ανθρώπους, τους φίλους τους. Στο επίκεντρο όμως βρίσκετε το όμορφο και ιστορικό χωριό μας, η Οκτωνιά. Είναι βέβαιο ότι αν δεν υπήρχαν αυτοί, εδώ όλα θα είχαν ρημάξει, σήμερα θα αντικρίζαμε ένα χωριό …..φάντασμα. Οι Σύλλογοι το κρατούν ζωντανό.
Η απουσία της πολιτείας σε τούτο τον τόπο, προϋπήρχε των μνημονίων και των capital controls, γι αυτό έχει βρει πρόσφορο έδαφος ο εθελοντισμός και η κοινωνική προσφορά. Καθημερινά προσπαθούμε μονάχοι μας, χτίζουμε το μέλλον των παιδιών μας με τα…..δικά μας χέρια.
Πολλά χωριά της ευρύτερης περιοχής μας ερημώνουν, οι κάτοικοι τα εγκαταλείπουν και μετοικούν σε άλλες περιοχές, εδώ όμως υπάρχει μία αυξητική πληθυσμιακή τάση, ειδικά οι παραθαλάσσιοι οικισμοί της Οκτωνιάς, δηλαδή η Μουρτερή και το Μαρκούρι μεγαλώνουν μέρα με την μέρα.
Αξίζει όλοι να δραστηριοποιηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση, να κουνήσουμε τα χέρια μας. Δυστυχώς με λόγια και αμπελοφιλοσοφίες δεν πρόκειται να λυθεί κανένα πρόβλημα, θα παραμένουν, θα διογκώνονται και θα διαιωνίζονται, μέχρι που το μπαλόνι θα σκάσει στα ….μούτρα μας.
Αν θέλουμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο πρέπει να βγούμε από την αδράνεια, να σηκώσουμε τους πισινούς μας από τις καρέκλες.
Το χαμόγελο και η ελπίδα, μπορούν ακόμη να χουν θέση δίπλα μας, απαιτείτε όμως συλλογική προσπάθεια. Τίποτα άλλο.
εικονες αγιων